Ποιες είναι οι αιτίες των κιρσών και πώς μπορούν να εξαλειφθούν;

Οι κιρσώδεις φλέβες των κάτω άκρων είναι ένα πρόβλημα που ξεπερνά περισσότερο από το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ο όρος "κιρσούς" από το λατινικό "varix" ερμηνεύεται ως "επέκταση". Εξ ου και ο ορισμός της παθολογικής κατάστασης - η επέκταση του αυλού των φλεβών των κάτω άκρων και των πυελικών οργάνων, η οποία επηρεάζει σημαντικά τη ροή του αίματος στα αγγεία και, κατά συνέπεια, επιδεινώνει τη γενική κατάσταση του ασθενούς. Στο παρακάτω υλικό, θα εξετάσουμε τις αιτίες των κιρσών, πιθανές επιπλοκές της νόσου και τους κύριους τρόπους αντιμετώπισης της παθολογίας.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου: όλοι είναι επιρρεπείς σε αυτό

Σπουδαίος:εάν οι κιρσίδες προσπεράσουν νέους κάτω των 25 ετών, τότε εδώ γίνεται κατανομή των φύλων 50: 50. Δηλαδή, τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια είναι εξίσου άρρωστα. Σε μια πιο ώριμη ηλικία, οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να έχουν κιρσούς λόγω εγκυμοσύνης και σημαντικών αλλαγών στα επίπεδα των ορμονών που σχετίζονται με την ηλικία.

Εάν λάβουμε υπόψη τις κιρσούς από το εσωτερικό, τότε ανατομικά, η επέκταση του αυλού των φλεβών συμβαίνει λόγω δυσλειτουργίας των φλεβικών βαλβίδων που ρυθμίζουν τη ροή του αίματος. Οι βαλβίδες που δεν λειτουργούν δεν κλείνουν πλήρως με κάθε καρδιακό παλμό. Ως αποτέλεσμα, το αίμα που προέρχεται από την καρδιά σε τραύματα κινείται προς τα κάτω άκρα λόγω της δύναμης της βαρύτητας.

Κανονικά, οι βαλβίδες πρέπει να κλείνουν και να επιτρέπουν στο αίμα να ρέει στα πόδια σε τμήματα. Όμως, δυστυχώς, η ροή του αίματος εισέρχεται στα πόδια πιο έντονα και προς την αντίθετη κατεύθυνση κινείται λιγότερο έντονα λόγω της ίδιας κακής λειτουργίας του συστήματος βαλβίδων. Οι φλέβες των ποδιών που ξεχειλίζουν με αίμα χάνουν την ελαστικότητά τους και τεντώνονται με την πάροδο του χρόνου.

Οι κύριοι προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη μιας παθολογικής κατάστασης των αιμοφόρων αγγείων είναι:

• γενετικό συστατικό (η ασθένεια μπορεί να μεταδοθεί μέσω της γυναικείας ή της αρσενικής γραμμής στην οικογένεια).
• υπέρβαρος;
• αναβληθείσες εγκυμοσύνες
• παθητικός τρόπος ζωής
• υπερβολική σωματική δραστηριότητα
• κάπνισμα και κατανάλωση αλκοόλ
• ορμονικές διαταραχές.

Αρσενικά προβλήματα

Εάν λάβουμε υπόψη τις αιτίες των κιρσών, ανάλογα με το φύλο του ασθενούς, τότε στους άνδρες και τις γυναίκες είναι κάπως διαφορετικές. Πιο συγκεκριμένα, καθένας από τους εκπροσώπους διαφορετικών φύλων είναι επιρρεπής σε ορισμένες συνήθειες, οι οποίες αργά ή γρήγορα μπορούν να προκαλέσουν την παθολογία των αγγείων των κάτω άκρων. Έτσι, για τους άνδρες, οι παράγοντες κινδύνου είναι:

• προπόνηση αντοχής με ανύψωση βαρών από τη θέση οκλαδόν.
• υπέρβαρο και παχυσαρκία
• μη ισορροπημένη διατροφή, η οποία προκαλεί συχνή δυσκοιλιότητα
• παθολογικές διεργασίες των νεφρών (όγκοι διαφόρων αιτιολογιών).
• βουβωνοκήλη;
• καθιστική εργασία
• κάπνισμα και κατανάλωση αλκοόλ.

Σπουδαίος:Οι άνδρες χαρακτηρίζονται όχι μόνο από την ανάπτυξη κιρσών των κάτω άκρων, αλλά και από κιρσούς των σπερματοζωαρίων. Αυτή η παθολογία ονομάζεται κιρσοκήλη. Μια τέτοια κατάσταση κληρονομείται, δηλαδή είναι αποκλειστικά γενετικής φύσης και δεν αποτρέπεται ακόμη και με ενισχυμένα προληπτικά μέτρα. Μόνο το 2-4% των ανδρών πάσχουν από κιρσοκήλη. Η αιτία της παθολογίας είναι η ασύμμετρη ανατομική θέση και δομή των ανδρικών γεννητικών οργάνων.

Λόγω του γεγονότος ότι οι άνδρες πάσχουν από ψευδή ντροπιασμό ή δεν έχουν χρόνο να επισκεφθούν έναν ειδικό στην αρχή της νόσου, οι κιρσώδεις φλέβες είναι πιο δύσκολες για αυτούς από ό, τι για τις γυναίκες.

Οι κιρσώδεις γυναίκες έχουν τους δικούς τους νόμους

Για τις γυναίκες, οι κιρσοί είναι πιο «οικείες» από ό, τι στους άνδρες. Περισσότερο από το 80% των γυναικών πάσχουν από αγγειακή παθολογία των ποδιών. Επιπλέον, η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει το πιο δίκαιο φύλο που προτιμά αυτόν τον τρόπο ζωής ή βιώνει τις ακόλουθες συνθήκες:

• φορώντας σφιχτά ψηλοτάκουνα παπούτσια.
• καθιστική ή μόνιμη εργασία ·
• κληρονομική προδιάθεση;
• αλλαγές στα ορμονικά επίπεδα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή με αυτοάνοσες ασθένειες.
• φοράτε πολύ σφιχτά εσώρουχα, τζιν.
• κάπνισμα;
• χαμηλό ποσοστό φρούτων και λαχανικών στη διατροφή (σταθερές δίαιτες και λιμοκτονία)
• αγάπη του μαυρίσματος (συχνές επισκέψεις στο σολάριουμ ή παραμονή στο άμεσο ηλιακό φως)
• απότομη αύξηση βάρους
• χαμηλή κινητικότητα.

Η εγκυμοσύνη είναι όπου ο «σκύλος είναι θαμμένος»

Ακόμα κι αν οι εκδηλώσεις των κιρσών, οι αιτίες και η θεραπεία των οποίων πρέπει να προσδιορίζονται και να συνταγογραφούνται μόνο από έναν φλεβολόγο, δεν παρατηρούνται αρχικά σε μια γυναίκα, στο 30% των περιπτώσεων γίνεται εμφανής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εδώ, η κύρια παγίδα βρίσκεται στο αναπτυσσόμενο έμβρυο και μαζί με τη μήτρα, η οποία συμπιέζει έντονα τα πυελικά όργανα. Ως αποτέλεσμα, η κυκλοφορία του αίματος στο κάτω μέρος του σώματος είναι σημαντικά μειωμένη. Η επιστροφή αίματος από τα πόδια προς τα πάνω είναι δύσκολη. Αυτή η επίδραση στις βαθιές φλέβες των ποδιών οδηγεί στο γεγονός ότι τα αγγεία τεντώνεται ενεργά τόσο σε πλάτος όσο και σε μήκος.

Εκτός από την ανάπτυξη του οργάνου της μήτρας και την πίεση που ασκείται στα αγγεία των πυελικών οργάνων, κιρσούς σε έγκυες γυναίκες αναπτύσσονται επίσης υπό την επίδραση τέτοιων παραγόντων:

1. Αυξημένη πήξη του αίματος. Έτσι, η φύση ασφαλίζει μια γυναίκα κατά της μεγάλης απώλειας αίματος κατά τον τοκετό. Το παχύ αίμα κινείται σκληρότερα μέσω των φλεβών
2. Αύξηση του επιπέδου της ορμόνης προγεστερόνης, η οποία οδηγεί σε χαλάρωση των μυών και των αιμοφόρων αγγείων της μήτρας, έτσι ώστε να μπορεί να αυξάνεται ελεύθερα και χωρίς τόνο καθώς το έμβρυο μεγαλώνει. Αλλά ταυτόχρονα, τα τοιχώματα των υπόλοιπων αγγείων χαλαρώνουν επίσης. Οι φλέβες γίνονται λιγότερο ελαστικές και το παχύ αίμα τεντώνει ακόμη περισσότερο τα τοιχώματά τους ήδη εξασθενημένα από την προγεστερόνη.
3. Αύξηση της αρτηριακής πίεσης για καλύτερη παροχή οξυγόνου στο έμβρυο. Ως αποτέλεσμα, το σώμα προσπαθεί να οδηγήσει γρήγορα παχύ αίμα στα χαλαρά αγγεία. Ο όγκος του στα πόδια αυξάνεται λόγω αυτού.
4. Χαμηλή κινητικότητα μιας εγκύου με την ανάπτυξη της κοιλιάς. Αυτό οδηγεί σε στασιμότητα του αίματος στα πόδια και τα πυελικά όργανα.

Επιπλοκές των κιρσών

Εάν οι κιρσοί δεν αντιμετωπιστούν και δεν δοθεί προσοχή, τότε με την πάροδο του χρόνου, ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει πολύ σοβαρές επιπλοκές που μπορεί να απαιτούν ακόμη και μια πλήρη χειρουργική επέμβαση. Στη χειρότερη περίπτωση, ο ασθενής μπορεί να υποστεί ακρωτηριασμό του άρρωστου άκρου. Παρακάτω θα εξετάσουμε τις πιο συχνές και επικίνδυνες επιπλοκές των κιρσών.

Χρόνια φλεβική ανεπάρκεια

Με την ανάπτυξη μιας τέτοιας επιπλοκής, εμφανίζεται μια ενεργή αστοχία των φλεβικών βαλβίδων. Επιπλέον, η παθολογική διαδικασία χωρίζεται σε τέσσερα στάδια:

1. Μηδέν. Ο ασθενής αισθάνεται ελαφρύ πρήξιμο και σπάνιο πόνο στα πόδια μετά από μια δύσκολη μέρα.
2. Πρώτα. Στην επιφάνεια του δέρματος, απεικονίζεται το φλεβικό δίκτυο των διασταλμένων αγγείων.
3. Δεύτερος. Οι πρησμένες φλέβες με θρόμβους αίματος και κόμβους σε αυτές είναι ορατές. Υπάρχει κοκκίνισμα των περιοχών του δέρματος σε μέρη φλεγμονών φλεβών, κνησμού, πληγών.
4. Τρίτος. Τροφικά έλκη σχηματίζονται στα πόδια με φλεγμονώδεις φλέβες.

Σπουδαίος:σημάδια χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας είναι κνησμός στα πόδια, πόνος, αίσθημα καψίματος σε παρατεταμένη καθιστή θέση, πρήξιμο, νυχτερινές κράμπες

Θρομβοφλεβίτιδα επιφανειακών φλεβών

Σε αυτήν την περίπτωση, ο ασθενής αναπτύσσει την τάση να σχηματίζει θρόμβους αίματος. Οι θρόμβοι μπλοκάρουν ενεργά τον αυλό των φλεβών, καθιστώντας δύσκολη τη ροή του αίματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, θρόμβοι αίματος και θρόμβοι εντοπίζονται στα αγγεία του κάτω τρίτου του μηρού ή του άνω τρίτου του ποδιού. Τα συμπτώματα της φλεβικής θρομβοφλεβίτιδας είναι:

• ερυθρότητα του δέρματος των ποδιών σε σημεία σχηματισμού θρόμβων.
• πόνος στα πόδια
• κατά την ψηλάφηση - σκλήρυνση στις φλέβες.

Σπουδαίος:με θρομβοφλεβίτιδα, είναι απαραίτητο να φοράτε καλσόν συμπίεσης. Ο τύπος συμπίεσης πρέπει να επιλέγεται από ειδικό - αγγειοχειρουργό ή φλεβολόγο.

Τροφικό έλκος

Αυτή η επιπλοκή εκδηλώνεται ήδη στα μεταγενέστερα στάδια της φλεβικής ανεπάρκειας. Πρώτον, ο ασθενής αναπτύσσει αυξημένη αγγειακή διαπερατότητα. Στην επιφάνεια του δέρματος σχηματίζεται λευκή σφραγίδα με βερνίκι. Ένα έλκος σχηματίζεται κάτω από αυτό. Με τον παραμικρό τραυματισμό στην περιοχή της φλεγμονής, το έλκος ανοίγει και ξεκινά ο διαχωρισμός του εξιδρώματος. Η πληγή που εκκρίνεται μπορεί να μολυνθεί δευτερευόντως, γεγονός που οδηγεί σε πυώδεις φλεγμονώδεις διαδικασίες.

Σπουδαίος:Σε αυτήν την κατάσταση, απαιτείται πλήρης επούλωση πληγών και μόνο μετά από αυτό πραγματοποιείται πλήρης χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των προσβεβλημένων αγγείων.

Πνευμονική εμβολή

Εξίσου επικίνδυνη επιπλοκή, στην οποία ένας θρόμβος αποσπάται από τη φλεγμονή και κινείται προς την πνευμονική αρτηρία. Αυτή η αρτηρία εμπλέκεται άμεσα στην οργάνωση της ροής του αίματος σε έναν μικρό κύκλο, επηρεάζοντας τη δεξιά κοιλία της καρδιάς. Εάν η διάμετρος του αποσπασμένου θρόμβου είναι μικρότερη από τον αυλό της αρτηρίας, τότε ο θρόμβος μετακινείται στους κλάδους της πνευμονικής αρτηρίας, προκαλώντας πνευμονικό οίδημα ή έμφραγμα. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ασθενής θα αισθανθεί σημαντικό πόνο στο στήθος. Θα εμφανιστεί επίσης ένας υγρός βήχας αναμεμιγμένος με αίμα, αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος και αδυναμία. Εάν η διάμετρος του θρόμβου είναι ίση με τη διάμετρο του αυλού της πνευμονικής αρτηρίας, τότε υπάρχει άμεσος αποκλεισμός και θάνατος για τον ασθενή.

Η απόσπαση ενός θρόμβου αίματος μπορεί να προκληθεί από τις ακόλουθες συνθήκες:

• πραγματοποίηση χειρουργικών επεμβάσεων ·
• ογκολογία;
• συγκοπή;
• μακρά ανάπαυση στο κρεβάτι.

Συντηρητική και χειρουργική θεραπεία

Οι κιρσοί μπορούν να αντιμετωπιστούν τόσο συντηρητικά όσο και χειρουργικά, ανάλογα με το στάδιο της παθολογίας και την κατάσταση του ασθενούς. Με συντηρητική θεραπεία, ενδείκνυται η χορήγηση φλεβοτονικών φαρμάκων. Εξωτερικά, χρησιμοποιούνται γέλες και αλοιφές με βάση το καστανιές. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η συντηρητική θεραπεία λειτουργεί μόνο στα αρχικά στάδια των κιρσών.

Ως επιπρόσθετα μέτρα στη συντηρητική θεραπεία των κιρσών, φαίνεται η σωματική δραστηριότητα (περπάτημα) και η φθορά των καλτσών συμπίεσης.

Ελάχιστα επεμβατικές και χειρουργικές μέθοδοι θεραπείας

Εάν η διαδικασία των κιρσών και της φλεβικής ανεπάρκειας έχει προχωρήσει πολύ, τότε καταφεύγουν σε ελάχιστα επεμβατική ή πλήρη χειρουργική επέμβαση προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση του ασθενούς. Οι ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι παρέμβασης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

1. Σκληροθεραπεία. Στην περίπτωση αυτή, ένα ειδικό σκληρυντικό φάρμακο εγχέεται στον αυλό της φλεβίτιδας του ασθενούς χρησιμοποιώντας μια λεπτή βελόνα ινσουλίνης. Η ενέσιμη ουσία προκαλεί πρώτα φλεγμονή και, στη συνέχεια, σκλήρυνση της ασθένειας. Ο αυλός του νοσούντος αγγείου απλώς μεγαλώνει. Η τεχνική έχει μάλλον καλλυντικό αποτέλεσμα, αλλά δεν επιλύει το πρόβλημα (αιτία) της ίδιας της παθολογίας. Οι υποτροπές είναι δυνατές μετά από σκληροθεραπεία. Αντενδείξεις για μια τέτοια παρέμβαση είναι η εγκυμοσύνη, η γαλουχία και η δυσανεξία στα συστατικά του φαρμάκου.
2. Απογύμνωση. Χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο, η ασθενής φλέβα αφαιρείται χρησιμοποιώντας τον λεπτότερο ανιχνευτή. Η ιδιαιτερότητα της χειρουργικής επέμβασης είναι ότι είναι δυνατόν να αφαιρεθεί μόνο το άρρωστο τμήμα του αγγείου, αφήνοντας τα υγιή μέρη του. Η επέμβαση πραγματοποιείται μέσω δύο ενδοσκοπικών παρακέντρων που βρίσκονται και στις δύο πλευρές της θέσης του φλεγμονώδους αγγείου. Δηλαδή, ουλές και ουλές μετά από μια τέτοια παρέμβαση δεν θα είναι ορατές.
3. Μικροφλεκτομή. Η αφαίρεση της νοσούντος φλέβας πραγματοποιείται επίσης μέσω αρκετών μικρών τομών στο δέρμα.
4. Πήξη με λέιζερ. Έκθεση στον αυλό ενός νοσούντος αγγείου με λέιζερ. Ως αποτέλεσμα, ο αυλός της φλέβας έχει υπερβεί εντελώς.

Μια πλήρης χειρουργική επέμβαση (κοιλιακή επέμβαση) ονομάζεται φλεβεκτομή. Με αυτήν τη μέθοδο, ο χειρουργός κάνει μια πλήρη τομή του δέρματος του ποδιού για να αφαιρέσει ολόκληρη την επιφανειακή φλέβα. Οι ενδείξεις για μια τέτοια λειτουργία είναι:

• μεγάλο όγκο κιρσών.
• μεγάλη κοιλότητα (αυλός) ασθενών αγγείων (άνω των 10 mm).
• θρομβοφλεβίτιδα
• η παρουσία μεγάλων κιρσών.
• ο σχηματισμός τροφικών ελκών στον ασθενή.
• έλλειψη αποτελεσματικότητας της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής.

Παραδοσιακές μέθοδοι θεραπείας

Στα αρχικά στάδια της παθολογίας, μπορείτε επίσης να καταφύγετε σε λαϊκές μεθόδους θεραπείας των κιρσών. Συγκεκριμένα, σε συνδυασμό με τη θεραπεία με φάρμακα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις ακόλουθες λαϊκές θεραπείες:

• Η ντομάτα είναι πράσινη. Λεπτές φέτες λαχανικών τοποθετούνται στην περιοχή των φλεγμονωδών φλεβών και στερεώνονται με έναν επίδεσμο. Πρέπει να αλλάζετε τέτοιες εφαρμογές κάθε 2-3 ώρες. Η πορεία της θεραπείας είναι έως ότου μια σαφής βελτίωση της κατάστασης.
• Πατάτες. Εφαρμόζεται ένας επίδεσμος εμποτισμένος με φρέσκο χυμό πατάτας στα πόδια. Καλύψτε την κορυφή με προσκολλημένη μεμβράνη. Τέτοιες εφαρμογές γίνονται καλύτερα τη νύχτα μέχρι να βελτιωθεί η κατάσταση του ασθενούς.
• Μηλόξυδο. Κατά προτίμηση σπιτικό. Το ξίδι αραιώνεται σε νερό (1 ποτήρι νερό και 2-3 κουταλιές ξύδι). Ένας επίδεσμος υγραίνεται σε διάλυμα και εφαρμόζεται στην περιοχή των ασθενών φλεβών. Ο επίδεσμος στερεώνεται τη νύχτα. Μπορείτε επίσης να λιπάνετε απλά τα πόδια σας με αυτήν τη λύση τη νύχτα. Αποδεικνύεται ότι παίρνει νερό ξιδιού και μέσα. Προσθέστε 1 κουταλιά της σούπας ξίδι μηλίτη μήλου και ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι σε ένα ποτήρι νερό, ώστε να μην κάψετε τον οισοφάγο με ξύδι (τα τοιχώματα του οισοφάγου είναι πολύ ευαίσθητα σε οξέα). Πίνετε το μείγμα το πρωί με άδειο στομάχι. Η πορεία της θεραπείας με ξύδι είναι 30 ημέρες.

Σπουδαίος:Αυτή η θεραπεία αντενδείκνυται σε ασθενείς με υψηλή οξύτητα του γαστρικού χυμού.

• Αγριοκάστανο. Άνθη του φυτού σε ποσότητα 50 γρ. ρίχνουμε 0, 5 λίτρα αλκοόλ και επιμένουμε για δύο εβδομάδες σε σκοτεινό μέρος, ανακινώντας τακτικά το μείγμα. Το τελικό προϊόν διηθείται μέσω πλέγματος και πίνεται τρεις φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας, μια κουταλιά της σούπας κάθε φορά. Το μείγμα πλένεται με νερό. Η πορεία της θεραπείας είναι 7 ημέρες. Στη συνέχεια, ένα διάλειμμα 14 ημερών και πάλι ένα επταήμερο πρόγραμμα. Η θεραπεία σύμφωνα με αυτό το σχήμα πραγματοποιείται έως ότου τελειώσει η έγχυση. Στη συνέχεια μπορεί να προετοιμαστεί ξανά και να επαναληφθεί το θεραπευτικό σχήμα.
• Κολλιτσίδα. Σε αυτήν την περίπτωση, χρησιμοποιούνται φρέσκα φύλλα του φυτού για την εξάλειψη της νόσου. Τη νύχτα, τα πονεμένα πόδια λερώνονται με την αλοιφή του Vishnevsky και τυλίγονται στην κορυφή με ένα φύλλο κολλιτσίδας. Ο καθένας στερεώνεται με επίδεσμο και φοράει καλσόν συμπίεσης. Ο επίδεσμος φοριέται για τρεις ημέρες και στη συνέχεια αφαιρείται και όλα ξεπλένονται. Είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί με αυτόν τον τρόπο καθ 'όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, ενώ μεγαλώνει φρέσκο κολλιτσίδα.

συμπεράσματα

Αξίζει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι κιρσοί είναι μη αναστρέψιμες παθολογίες στις περισσότερες περιπτώσεις. Ως εκ τούτου, είναι τόσο σημαντικό να φροντίζετε την υγεία των ποδιών σας. Ειδικά εάν υπάρχει γενετική προδιάθεση για κιρσούς. Αρκεί να σταματήσετε τις κακές συνήθειες, να κάνετε την καθημερινή σας διατροφή ισορροπημένη, να περπατήσετε περισσότερο και να πίνετε αρκετό καθαρό νερό την ημέρα. Κατά την εκδήλωση των παραμικρών σημείων κιρσών, συνιστάται να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν αρμόδιο φλεβολόγο για την πρόληψη επιπλοκών της νόσου. Θυμηθείτε, η υγεία σας και η εσωτερική υγεία των ποδιών σας εξαρτάται αποκλειστικά από εσάς. Και η σύγχρονη ιατρική και τα χέρια ενός επαγγελματία μπορούν να κάνουν θαύματα.